Mijn ultieme droom zou zijn om helemaal zelfvoorzienend te leven, maar met een fulltime baan als sterrenkundige zit dat er voorlopig nog niet in. Al van jongs af aan ben ik gefascineerd door het Heelal, en de daarbij horende realisatie dat we op een onnoemelijk nietige planeet leven.

Mensen vragen me wel eens of het mogelijk is om naar andere planeten te reizen. De dichtstbijzijnde ster met een aardachtige planeet is Proxima Centauri, op 4,2 lichtjaar bij ons vandaan. Met de allersnelste raket die ooit is gebouwd, zou het ongeveer 80.000 jaar duren om bij deze ster te komen. Met andere woorden, als de laatst levende Neanderthalers met deze raket onderweg waren gegaan, zouden ze nu ongeveer op de helft zijn. En zelfs als ze daar ooit aankomen, zullen ze zich waarschijnlijk snel realiseren dat het daar een stuk minder prettig toeven is dan hier. Dus helaas, als sterrenkundige kan ik met enige zekerheid zeggen: we zullen het echt met deze planeet moeten doen.

Daarom ben ik steeds op zoek naar manieren om mijn impact kleiner te maken: biologisch, vegetarisch en soms veganistisch eten, tweedehands kleren kopen, met het openbaar vervoer, minder vliegen, recyclen, enzovoort. Drie jaar geleden verhuisde ik met mijn man naar een dorpje boven Groningen, en zijn we begonnen met een experiment om al onze eigen groenten verbouwen in de achtertuin. En dat is verbazingwekkend goed gelukt! Hoe? Dat kun je lezen in mijn verhalen op deze blog, en op mijn eigen blog.