In een willekeurige supermarkt vind je appels uit Nieuw-Zeeland, sinaasappels uit Zuid-Amerika en peultjes uit Guatemala. En dit vinden we heel gewoon.

Ons eten verschijnt als een wonder op ons bord en we vragen ons bijna nooit af hoe het daar terecht is gekomen.

Voordat het voor onze neus staat heeft het eten vaak al duizenden kilometers afgelegd langs lucht- en zeehavens, via pakhuizen en fabriekskeukens en is het al door tientallen handen gegaan.

Er gaat dus een grootschalig en complex proces aan vooraf, waar we geen weet van hebben.

Een simpele salade met boontjes uit Kenia (6.600 kilometer), avocado uit Zuid-Afrika (9.600 kilometer), sla uit Zuid-Italië (1.400 kilometer) en tomaten uit Spanje (1.800 kilometer) heeft toch al snel in totaal 20.000 kilometer afgelegd.
20.000 kilometer staat gelijk aan een wandeling van de Noordpool naar de Zuidpool.

Een groot verschil met lokaal eten: dan is dit ongeveer 25 kilometer.
250 Kilometer als je Nederlandse producten eet.

Doe je op de fiets je lokale boodschappen?

Als je met de auto naar je lokale bio boer gaat doe je deze milieuvoordelen namelijk weer teniet.